سرویس هوایی اسنپ به زودی راه‌اندازی می‌شود

سامانه هوشمند اسنپ بعد از چند سال فعالیت در حوزه حمل‌ونقل اینترنتی حالا در حال بررسی سازوکار راه‌اندازی سرویس هوایی یا به بیانی بهتر همان تاکسی هوایی است.

اسنپ می‌گوید حالا برای جابه‌جایی مسافران در شرایط ضروری بنا دارد سرویس هوایی راه‌اندازی کند. این سرویس به طور ويژه به منظور تسهیل رفت‌وآمد کسانی که در شرایط خاص لازم است در کمترین زمان به شهر دیگری برسند، راه‌اندازی خواهد شد و مهارت‌های عمومی ایران را در حوزه صنعت و خدمات هوانوردی به شدت ارتقا می‌دهد. در حال حاضر تیم استراتژی و تحقیقات بازار اسنپ با همکاری متخصصان این حوزه در حال بررسی زیرساخت‌های موجود و سنجش شرایط لازم هستند.

آن‌طور که «میثم محمدی‌امین» عضو هیات علمی پژوهشگاه هوافضا و مدیر گروه پژوهشی علوم هوایی می‌گوید:

«بحث تاکسی‌های هوایی چند سالی هست که در کشورهای مختلف دنیا در حال بررسی و اجراست. سامانه تاکسی هوایی یا ایرتاکسی شاید اولین نمونه کاربردی وسایل هوانوردی عمومی، عمدتا هواپیماهای ۲تا۹ نفره در صنعت حمل‌ونقل مسافر باشد که در کشور ما توجه زیادی به آن نشده است. این سامانه در سال‌های اخیر با طرح پرواز اشتراکی مبتنی بر بسترهای آنلاین شکل جدیدی به خودش گرفته و بدون‌شک با توجه به توسعه‌‌های فناورانه در حوزه مخابرات و ناوبری ماهواره‌ای، پهپادهای عمود پرواز با قابلیت حمل مسافر و پیشرانه‌های جت کارآمد و کم‌وزن در آینده شاهد تحول شگرفی در حوزه حمل‌ونقل هوایی خواهیم بود.»

محمدی‌امین همچنین با اشاره به پتانسیل‌های موجود در ایران، درباره امکان‌سنجی راه‌اندازی این سرویس خبر می‌دهد: «ما امروز در ایران تعداد زیادی هواپیمای فوق‌سبک و خلبان آموزش‌دیده، علاقه‌مند و فعال داریم که آماده پرواز هستند. همچنین تعداد زیادی فرودگاه کم‌ترافیک در شهرهای مختلف وجود دارد که می‌توان از این ظرفیت‌ها در راستای تسهیل سفرهای فوری و کوتاه‌مدت استفاده کرد. این هدف در مرحله اول با استفاده از هواگردهای سبک موجود در کشور قابل تحقق است و در صورت موفقیت می‌تواند با تزریق سرمایه و توسعه ناوگان گسترش پیدا کند.»

 

سامانه هوشمند اسنپ در طول ۵سال گذشته همواره در تلاش بوده تا با ارائه خدمات متنوع بتواند سرویس‌های گوناگونی را در اختیار کاربران خود بگذارد. گفتنیست مهر ماه سال جاری بود که اوبر از سرویس Uber Copter خود در شهر نیویورک رونمایی کرد و در سالیان گذشته نیز شرکت‌های همچون ایرباس تاکسی‌های هوایی خود را در مرحله آزمایشی تست کرده بودند.

تاکسی‌های هوایی نمونه ای مثال زدنی از تلاش شرکت‌های مختلف برای متحول کردن حمل و نقل شهری در آینده به شمار می‌رود. اما با وجود پیشرفت های زیاد و تست‌های موفقیت آمیز، هنوز برنامه زمانی دقیقی برای ورود وسایل نقلیه این چنینی به معابر و آسمان اکثر شهرهای سراسر دنیای ارائه نشده است. در ایران نیز چندی پیش اعلام شد که ایرتاکسی در حال راه‌اندازی است اما تا به امروز اخبار تکمیلی در مورد آن منتشر نشده است.

گفتنیست تاکسی هوایی یا همان ایر تاکسی، یک نوع اصطلاح کلی است که برای انواع هواپیماهای دربستی مورد استفاده قرار می‌گیرد. ایر تاکسی عبارت است از استفاده از هواپیما در مسیرهای مختلف پرواز بدون استفاده از برنامۀ پروازی که به‌خودی‌خود موجب صرفه‌جویی در زمان و هزینه خواهد شد. تاکسی هوایی یک هواپیمای سبک یا حتی فوق ‌سبک است و می‌تواند با حداقل ظرفیت ممکن که چیزی در حدود ظرفیت یک تاکسی یا اتوبوس معمولی است، در مسیرهای کوتاه جا‌به‌جا شود.

ماشین بدون سرنشین گوگل

ماشین بدون سرنشین گوگل یا ماشین خودران گوگل (Google Self-Driving Car) یکی از پروژه های گوگل است که شامل تکنولوژی توسعه یافته‌ای برای ماشین های خود مختار، عمدتا بر روی ماشین های الکتریکی است.

نرم افزار تامین انرژی گوگل شوفرِ (راننده) گوگل (Google Chauffer) نامیده می شود. این نوشته در کنار هر ماشینی نوشته شده باشد مشخص می کند که این خودرو، یک ماشین بدون سرنشین است.

در آپریلِ سال ۲۰۱۴ گوگل اذعان داشت که اتومبیل بدون سرنشینشان مسافتی حدودِ ۷۰۰ هزار مایل (چیزی در حدودِ ۱.۱ میلیون کیلومتر!) را به صورتِ کاملاً خود مختار و بدونِ هیچ حادثه ای بپیماید.

در نمونه های اولیه این ماشین فرمان و پدال نیز در نظر گرفته شده بود که در مواقع اضطراری بتوان ماشین را کنترل کرد، همچنین می توان به قابل انعطاف بودنِ شیشه جلوی این ماشین اشاره داشت تا در صورت بروزِ تصادف، کمترین آسیب به عابرین وارد شود، اما گوگل بعد از گذشت حدود ۴ سال از تست این ماشین، در تاریخ ۲۸ ماه می سال ۲۰۱۴ دست به رونمایی از نمونه اولیه جدیدِ خود زد که در این نمونه دیگر خبری از پدال و فرمان نبود!

تکنولوژی به کار رفته

در ماشین بدون سرنشین گوگل، چیزی نزدیک به ۱۵۰ هزار دلار خرج تجهیزات آن شده است که ۷۰ هزار دلار آن مربوط به سیستم LIDAR  است. محدوده‌یابِ نصب شده در بالای ماشین، لیزر ۶۴ پرتوی velodyne است. این لیزر به ماشین اجازه می دهد که از محیط اطراف خود یک نقشه سه بعدی دقیق بسازد.

با این نرم افزار دروغ گفتن به پلیس غیرممکن می‌شود

این نرم افزار که از آن برای تشخیص دروغ گفتن به پلیس استفاده می‌شود، VeriPol نام دارد. محققان دانشگاه‌های کاردیف و چارلز سوم در مادرید اسپانیا این نرم افزار را تولید کرده‌اند که مجهز به یک پایگاه داده است که در آن گزارش‌های جعلی مختلف به پلیس در مورد سرقت کالاهای مختلف ثبت شده است.

نرم افزار با مطالعه محتوای این گزارش‌ها دانش خود در این زمینه را افزایش می‌دهد و با استفاده از شبکه پردازش زبان‌های طبیعی درک می‌کند که چه الگوهای زبانی برای نوشتن گزارش‌های جعلی و دروغین دزدی بیشتر استفاده می‌شوند.

گزارش‌های سرقت جعلی، معمولا حاوی جملات کوتاه‌تر هستند و در آنها بیشتر بر روی کالای سرقت شده و نه شرح واقعه تمرکز می‌شود. این گزارش‌ها همچنین فاقد جزئیات کافی هستند و در آنها به وجود هیچ شاهدی اشاره نمی‌شود.

دقت این نرم افزار فعلا در حد ۸۰ درصد است و پیش از این به طور آزمایشی توسط نیروهای پلیس در برخی شهرهای اسپانیا مانند مایورکا و مالاگا مورد استفاده قرار گرفته است. قرار است بعد از افزایش دقت، این نرم افزار در سرتاسر اسپانیا به کار گرفته شود.